01 octubre, 2008

Me Veggie



Es oficial, soy vegetariana. Ha sido un cambio paulatino como tiene que ser, pero con mucha ilusión. Como todo nuevo aprendizaje al principio puede parecer cosa difícil, pero una vez pasados los primeros 21 días, el organismo comienza a estabillizarse y el hábito se adquiere. Me siento bien, emocionada, satisfecha y además creo que estoy viviendo algo positivo. Ahora toca aprender mucho sobre nutrición, combinación de alimentos y nuevas recetas. Voy poco a poco renovando mi despensa. Investigo, aprendo, pido consejo a los expertos, saboreo cosas nuevas. Hoy me compré un libro nuevo y dos paquetes de algas marinas que debo consumir frecuentemente. No sé ni cómo pasó, pero un día comencé y de ahí siguieron las semanas... Si alguna vez pensaste en hacerte vegetariano pero no te has atrevido, piensa en las razones que te llevarían a hacer el cambio y pregunta a otros vegetarianos sobre las suyas...encontrarás historias interesantes!

A quien sea que se anime a compartir recetas o vivencias del mundo vegetariano, bienvenido y namasté.

foto: Gabi comienzo fresas gigantes en el 2004, cuando aún no era vegetariana...¿o si?

4 comentarios:

Noël dijo...

Jo no m'he fet "come-flores" ni crec que ho faci mai, però valoro molt el procés que fa la meva xicota seguint el seu instint, els seus neguits, i el que li dicta aquest cervellet privilegiat que té. Mil petons i tot el meu suport en aquest nou camí que has encetat!
namasté
... o "may the force be with you"
;-)

Anónimo dijo...

Ei, hola,

He llegit el teu post... i la foto està feta a la meva cuina!!!!!!

Felicitats

Albert

Gabriela dijo...

Muchas gracias por el apoyo, las felicitaciones. Tengo mis dias de dudas y miedos, pero creo que todo este cambio (tan radical por cierto) esta valiendo la pena. Imposible hacerlo sin el gran apoyo de Noel :)

marielo dijo...

Ahh quela!..... My dear veggie friend. Yo lo he sido desde los 14 años, feliz y sin problemas. La única es que hay que ponerle mucho ojo al hierro y a la vitamina b12, que con un suplemento lo tienen cubierto.
Se les extraña mucho Gaby, dale besos a Noël y Andreu, éste último cada vez está más grande ya tiene carita de niño y no de bebé.
Fui un día a Barcelona, sin dinero, sin maleta, estuve sólo una mañana, me hubiera encantado verles, pero no tenía ni su teléfono, no sabes que rabia. Fui de trabajo, para la firma de un convenio, estuve también en Bilbo, pero nada, también un día, y luego tres días en Madrid, mal, ir así no es nada divertido. Niko no pudo ir, pero tenemos la ilusión de ir en diciembre y estar más tiempo. ¿Ustedes vienen?
Les mandamos besos siempre
Marielo